కొత్తపాళీ గారిచ్చిన కథా విషయం ఆధారంగా వ్రాసిన కథ. ఏమి కథో ఏమో వ్రాసే సరికి తల ప్రాణం తోకకి వచ్చింది.

*********************************************
పెళ్ళి, ఈ మాట వినగానే ఒకప్పుడు ఒళ్ళు పులకరించి, ఆనందంలో మునుగి తేలేవాడిని. కొత్త జీవితం గూరించి కొత్తకొత్తగా ఊహించి కలల్లో తేలిపోయాను. కాని పెళ్ళి వెనుక దాగి ఉన్నా కష్టాలు అప్పుడేనాకు తెలియలేదు. ఉద్యోగం చేసే భార్య అయితే కష్టసుఖాల్లో అండగా ఉంటుంది అని, వెతికి ఏరికోరి చేసుకున్నాను. పెళ్ళి కాకముందు కన్న కలలు పటాపంచలవడానికి ఎక్కువ రోజులు పట్టలేదు. పెళ్ళయి ఇద్దరము ఉద్యోగములో తిరిగి చేరిపోయాము. తను ప్రొద్దున్న లేచి 8 గంటలకల్లా ఆఫీసుకి బయలుదేరేది. నేను తొమ్మిదింటికి లేచి ౧౦ కొట్టేసరికి చేరుకునేవాడిని. ఇక ఇంటికి రాగానే సుప్రభాతం మొదలు. తుడుచుకొని తువ్వాలు ఆరెయ్యలేదు, విడిచిన బట్టలు బుట్టలో వెయ్యలేదు, నిన్నటి సాక్సులు ఇంటినిండా విసిరారు .. ఇలా ఒకటే తగువు. ఇక ఉండబట్టలేక ఒకసారి మా అత్తగారికి కూడా కంప్లైన్ చేసాను." మీ అమ్మాయి ఇలా ఇంటికి వచ్చిన వెంటనే తిట్టడం మొదలెడుతుందండీ" అని, దానికి మా అత్తగారు, స్పీకర్ ఫోనులో నేనూ వింటున్నానని తెలిసికూడా, "చూడమ్మా సురేఖ, వచ్చిన వెంటనే తిట్టకూడదు. పలహారం, టీ, కాఫీ ఇచ్చి తరువాత సావకాశంగా మొదలెట్టాలి, సరేనా?" అని బహుబాగా బుద్ది చెప్పింది. ఇక ఉండబట్టలేక ఒకరోజు నేను కూడా నోటికి వచ్చిన నానా కూతలు కూసాను. ఒక దుమ్ము దుమారం లేచింది. తెగె దాకా లాగకూడదంటారు అందుకేనేమో

**************************************

పెళ్ళి అన్నది ప్రతి అమ్మయికి మరచిపోని రోజు, ఆ రోజు నా జీవితంలో ఇంత త్వరగా వచ్చేస్తుంది అన్న ఆనందంతో ఉబ్బి తబ్బిబ్బయ్యి ఒక 10 కిలోల బరువు పెరిగేసాను. ఆ బరువు తగ్గడానికి ఎక్కువరోజులు పట్టనే లేదు. మా ఆయన సుచి శుభ్రానికి పెట్టింది పేరు. ఎక్కడ తీసినవి అక్కడ పెట్టడం అలవాటేలేదు కాని చేసిన వంటలకి పేర్లు పెట్టడం మాత్రం బాగా వచ్చు. ఒకరోజు బెండకాయ కూర చేస్తె, బెండకాయలు వేస్తే ఇంకా బాగుండేది అని సెటైరు. ఇంకో రోజు, ఇండియన్ చెయ్యి, ఫ్రెంచి, ఇటాలియన్ మెక్సికన్ ఎందుకు? అన్నారు చక్కగా సొరకాయ పులుసు చేస్తె. మళ్ళా నేను శుభ్రంగా ఉండలేదన్నాని మా అమ్మకి కంప్లయిన్ కూడా చేసారు. మా అమ్మకే నా మీద ఇన్ని చెప్తే, మా అత్తగారికి ఎన్ని చెప్పాడో. అసలే ఆవిడ, తను ఆప్యాయంగా పెంచిన కొడుకుని తెగ కష్టపెడుతున్నాని ఫీల్ అవుతూ ఉంటది. ఇవన్ని తలుచుకొని నాకు బాగా తిక్కరేగింది. ఈ రోజు తాడో పేడో తేల్చుకుందామని తీర్మానం చేసుకున్నాను.
అవకాశం రానే వచ్చింది. మా ఆయన చొక్కాకి గుండీ ఊడి క్రింద పడి దొరికింది. నాకు చిర్రెత్తింది. నానాతిట్లు తిట్టాను. మామూలుగా విని ఊరుకునే ఆయన నన్ను రివర్సులో తిట్టడం మొదలెట్టారు. నాకు ఇంకా ఒళ్ళు మండింది. చిలికి చిలికి గాలి వాన అయ్యింది. నాకు డైవోర్స్ ఇస్తానన్నారు. " ఇస్తే మీకే నష్టం, నాకేం లేదు. హాయిగా బ్రతకేస్తాను" అన్నాను. "నేను నీ పీడ వదిలినాక, మా ఆఫిసులో రమ్యని పెళ్ళి చేసుకొని హాపీగా గడిపేస్తాను" అన్నారాయన. నాకు కోపం హద్దులు దాటింది,
" రోజు ఇంటికి లేటుగా వస్తుంటే, పని వత్తిడి అనుకున్నాను కానీ ..."
"కానీ, అనేసెయ్, మళ్ళా అక్కడ ఆగావే, ఈ రోజు ఎటో మన పెళ్ళి పెటాకులే"
"పెటాకులు కాక ఇంక ఏం మిగిలింది, కాని నన్ను వదిలేసి, నువ్వు ఇంకో పెళ్ళి చేసుకుంటే, చూస్తూ ఊరుకుంటాననుకుంటున్నావా?"
" ఊరుకోక ఏం చేస్తావు.. నీ దిక్కున్న చోట చెప్పుకో పో"
" ఏం చేస్తానో చూద్దువు గాని, ఒరేయ్ రవిగా నీకు మళ్ళ పెళ్ళి ఎలా అవ్వుద్దో నేను చూస్తా" అని నా పెట్ట బేడా సర్దుకొని బయలుదేరాను. ఆయన కనీసం ఆపనూలేదు

************************************

ఎందుకు ఆరోజు అంత కోపం వచ్చిందో తెలియనే లేదు. తను వెళ్ళిపోతుంటే ఆపాలని కూడా అనిపించలా. కాని ఆటో అటు తిరిగిందో లేదో, గుండె జారిపోయింది. నేనన్నవన్ని అబద్దం అని చెప్పాలని ఉంది. రమ్య లేనే లేదు అని, తను లేకుండా నాకు ఒక్క క్షణం కూడా గడవదని కూడా చెప్పాలి. కాని ఎందుకో బాధతో గొంతు మూగబోయింది. అలా రెండు రోజులు గడిసాయి. మా ఆవిడ జాడ ఎక్కడా లేదు, మా అత్తగారింటికి ఫోను చెద్దామంటే ధైర్యం లేదు. ఎలా అని ఆలోచిస్తూ అలాగే గడిపేస్తున్నా..
**********************************

నాకు ఎటెళ్ళాలో కూడా తెలియలేదు. మా ఇంటికి వెళితే, సర్థి చెప్పి తిరిగి తీసుకొచ్చి దిగబెడతారు. ఏం చెయ్యాలో ఆలోచిస్తుండగా, నాకు ఆ దేవుడే దిక్కనిపించింది. మా ఆయనకి బుద్ధి చెప్పాలని, కాని ఈ మగాళ్ళంతా ఇంతే, ఏదన్నా చెయ్యాలని ఉక్రోషం తట్టుకోలేకపోయాను. వెంటనే ఒక అయిడియా వచ్చింది. జీవితాన్నే మార్చేసే అయడీయా. బాంక్లో డబ్బులు డ్రా చేసు స్టేషన్ కి చేరుకున్నాను.

*************************************

ఇవ్వాళెందుకో మా ముసలాయన బాగా కంగారుగా ఉన్నాడు. ఎప్పుడు నాతోటి ఏదో వ్రాస్తు ఉండే వాడు, ఇవ్వాళ నన్ను ఒక్కసారి కూడా ముట్టుకోలేదు. అప్పటికి అక్కడ ఇక్కడ ద్వార పాలకులు, దేవతలు మాట్లడగా విన్నా, నాకెందుకో నమ్మబుద్ది కాలేదు. గత కొన్ని రోజులుగా ఏ గొడవ లేదు, మళ్ళి ఇప్పుడు సడన్ గా ముసలాయన దిగులు చూడలేకున్నాను. ఎవరయినా ఘోర తపస్సు చేసినప్పుడల్లా మా ముసలాయన బాధ వర్ణనాతీతం. వాళ్ళు ఏ వరం అడిగితే ఏమి వరాలివ్వాలో ఈయిన ఇలా తెగ ఆలోచించేస్తూ ఉంటాడు. అసలు మానవులకి ఇలాంటి బుద్ధి పుట్టివ్వడం ఎందుకు, తిరిగి ఆలోచించడం ఎందుకో నాకర్థం కావట్లేదు. కాని ఈ సారి తపస్సు చేస్తున్నది ఒక అమ్మాయంట, దాదాపు చాలా రోజుల నుండి చేస్తుంది. ఇక ఇప్పుడో అప్పుడో ముసలాయన దర్శన భాగ్యం లభిస్తుంది. మా ముసలాయన నన్ను తీసుకెల్లకుండా వెళ్ళడు. అంతలోనే నన్ను చేతిలో పట్టుకొని బయలుదేరాడు. అమ్మాయి బాగా నీరసంగా ఉంది. ఇప్పుడా, ఇంకాసేపా ప్రాణం అన్నట్టుగా ఉంది. యాస్ యూశ్వల్ గా మేము అమ్మాయి కలలో కనపడ్డాము. అమ్మాయి ఆనందంతో ఒక్కిరి బిక్కిరి అయ్యింది.
" సురభి, నీ ఘోర తపస్సుకి గల కారణం?" అన్నాడు ముసలాయన. అన్ని తెలిసే ఈ నాటకాలెందుకో అనుకున్నాను.
"స్వామి, మీకు తెలీదా?"
"...." ఒక దీనమైన మొహం పెట్టాడు. ఆ మొహం చూస్తే అడగాల్సిన కోరికలన్ని మరచి జాలి కలుగుతుంది పాపం.
"అదే స్వామి, భూలోకంలో ఈ మగవారి బాధ భరించలేకపోతున్నారు ఆడవాళ్ళు. అందుకని మాకు కొన్ని స్పెషల్ పవర్స్ కావాలి"
" చూడమ్మా, నేను మనుషులని తయారు చేసినప్పుడే, ఇద్దరికి సమానమయిన పవర్స్ ఇచ్చాను, స్పెషల్ పవర్స్ ఇచ్చి ఇంకోకరికి ద్రోహం చెయ్యలేను"
"ఇది చెప్పడానికేనా ఇంతదూరం వచ్చింది"అన్న ఆమె కళ్ళలో కోపం చూసి ఇద్దరము దడుచుకున్నాము.
"సరె తల్లి నేను దీనీకి పర్యావసనం చెబుతాను. నీ కోరిక తీరడానికి నువ్వు కొన్ని వదులుకోవాల్సి వస్తుంది. నువ్వు ముందు కోరిక చెప్పు, ఏమి వదులుకోవాలో నేను తరువాత చెబుతాను" అమ్మ ముసలోడా, వేసావ ముడి. పాపం ఈ అమ్మయి బలైనట్టే. నెనెన్ని సార్లు చూడలేదూ.
"స్వామి, ఆడవాళ్ళు మగవాళ్ళని చూడగానే వారి చెడులంతా వారి మొహం మీద కనపడాలి స్వామి. ఆ రకంగా ఆడవారు మోసపోవడం జరగదు"
"ఆడవాళ్ళందరి గురించి నీకెందుకమ్మా, నీకు ఇస్తాను కావాలంటే"
"అదేం కుదరదు స్వామి. అందరికి ఇస్తే ఇవ్వండి లేకుంటే మీకు నాకు రాం రాం"
" సరే, దీనికి పర్యవసానంగా నువ్వు ఎక్కడికెళితే అక్కడ ట్రాఫిక్కు జాం జరుగుతుంది తల్లి."
"అదేంటి స్వామి, రెంటికి ఏమిటి సంబంధం. ఎక్కడా పోలిక కుదరట్లేదే??
"నీకు జరిగినదానికి, నువ్వు కోరిన కోరికకి సంబంధం ఉందా తల్లి? ఇదీ అంతే.. తథాస్తు" అని మాయమైపోయాం. ఇది మా ముసలాయన ట్రిక్కుల్లో ఒకటి. వాళ్ళకి ఎక్కువ చాన్సులివ్వడు. ఆ అమ్మాయి ఇంకా ఉంటే ఎమేమి అడుగుతుందో అని ఇలా చేసాడు. ఇట్టాంటోడు చస్తే మళ్ళా పుట్టడు.
********************************************
కళ్ళు తెరచి చూసే సరికి నాకు నిజమో అబద్దమో తెలియలేదు. నేను చూస్తే పుష్టిగా ఉన్నాను. వెంటనే నిజమో కాదో పరీక్ష చేయాలనిపించింది. అప్పుడు ఆలోచిస్తే, నేనున్నది ఈ కారడివిలో, కోరిక తీరినట్టే కాని దానికి ఆ లంకె వేసాడేంటి బ్రహ్మదేవుడు. వెంటనే మగవాళ్ళనెవర్నాన్నా చూడాలి అని బయలుదేరాను. మొత్తానికి చూసే సరికి అంతా నిజమే అని తెలిసింది. కాని ఎలా తెలిసిందో ఏమో, నా వళ్ళే ఇది జరిగింది అని ప్రపంచమంతా తెలిసింది. ఇది కూడా బ్రహ్మ దేవుని మాయ కాదు కదా!! మొత్తానికి దగ్గర్లో ఉన్న రైల్వేస్టేషన్ చేరుకున్నాను. రైలెక్కానో లేదో, కాస్త దూరం వెళ్ళే సరికి, నది పోంగి రైలు కట్టంతా కొట్టుకుపోయిందట, ఎక్కడి రైళ్ళు అక్కడే ఆపేసారు. నేను రైళ్ళో ఉన్న మొగాళ్ళ నుదుర్లెంక చూస్తు కాలక్షేపం చేస్తున్నా. నా లాగే అమ్మాయిలంతా చేస్తున్నట్టున్నారు. నాకు ఒక పెద్ద అభిమాన సంఘం పెట్టేసారు. మహిళాలోకానికి నేనొక రత్నాన్నాన్నారు. ఒకటే ఇక ఇకలు, పక పకలు. అవి చదువుకొని మేము చేసే గోలకి మగాళ్ళంతా సిగ్గుతో తలలు దించుకుంటున్నారు. ప్రతి వాడు చేసిన ప్రతి తలకమాసిన పని మాకు చక్కగా కనపడుతుంది. మొత్తానికి ఎన్నాళ్ళయినా రైలు కదలక పోయే సరి, దగ్గర్లో ఉన్న ఊరు చేరాము. అక్కడ వరద ప్రభావమే లేదంటే ఆశ్చర్యం వేసింది. మేము ఊరు చేరగానే మాకందిన వార్తేంటంటే, నేను బయలు దేరిన కాసేపటికి రైలు కూడా బయలుదేరిందట.
ఊళ్ళో అప్పటికే నా వరం వళ్ళ సుబ్బరంగా 3-4 పెళ్ళిళ్ళు చెడిపోయాయి. పిల్లల అమ్మా నాన్నలేమో, తెగ బాధ పడిపోతున్నారు. ఇలా అబ్బాయిల మొహం మీద వాళ్ళ చరిత్రంతా కనపడితే, పిల్లలకి పెళ్ళి ఎలా అవ్వుద్దిరా భగవంతుడా అని. ఒక ఆమయితే ఏకంగా నన్ను బండ బూతులు తిట్టింది. " ఏమ్మా, నీకు పని పాటలేక ఇట్లాంటి గొంతెమ్మ కోరికలు కోరావా తల్లి. నీ పుణ్యమా అని మా పిల్లకి ఈ జన్మలో పెళ్ళి కాదు. అసలే కట్నం ఇస్తే పెళ్ళి చేసుకోనని మొండికేసి కూర్చుంది. ఇక నీ పుణ్యమా అని ప్రతివాడికి అడ్డమయిన వంకలు పెడుతుంది. నా ఉసురు నీకు తప్పక తగుల్తుంది. నీ పాపిష్టి మొహాన ఉమ్మెయ్యా. నీ ముదనష్టపు జన్మకు పెళ్ళి పెటాకులు లేవా?? నిన్ను తగలెయ్య" ఇలాఎన్ని తిట్టిందో ఆ దేవుడికే తెలుసు. నన్ను ఇన్ని అంటున్నా ఒక్కరు సపోర్ట్ చేస్తు రాలేదు. అప్పటికే ఎలా తెలిసిందో, నా ట్రాఫిక్కు జాం గురించి. రైలు ఆగడానికి నేనే కారణం అని తెలుసుకొని, నా అభిమాన సంఘాల వాళ్ళూ మెల్లగా నన్ను ఒక్కొక్కరే వదిలి వెళ్ళడం మొదలెట్టారు.
ఎలాగోలా, ఆ ఊర్లో బస్సు ఎక్కాను మిగిలిన నలుగురైదుగురితో. బస్సు హైవే చేరే సరికి అక్కడ ఒక పెద్ద ట్రాఫిక్ జాం. ఇలా అయితే మా ఊరు వెళ్ళేదెప్పుడొ అని నేను ఆలోచిస్తుండగా, వదంతి ఎలా పొక్కిందో కాని నా వళ్ళే ఈ ట్రాఫిక్ జాం అని అందరు అనుకుంటున్నారు. ఇంతలో ఒకావిడ, రయ్యిమంటు బస్సులోకి ఎక్కి నన్ను కోపంగా చూస్తోంది. ఆవిడ భర్తని ఆసుపత్రికి తీసుకెళ్తుండగా మధ్యలోఈ జాం అంట. నా వళ్ళే అన్న వదంతం విని వచ్చింది. తెలాంగాణా ఆవిడలా ఉంది. "ఓసి నీ నోట్లో మన్నుబొయ్య, నీ పుస్తెలు పుటుక్కుమనా, నీ దిపం గుటుక్కున ఆరిపోను. నీ బోంద బెట్ట" ఇలా ఒక అరగంట సాగింది తిట్ల భాగవతం. నేను మెళ్ళగా బస్సు దిగాను. అలా డొంక గుండా దిగానో లేదో, ట్రాఫిక్కు చటుక్కున కదలడం మొదలయ్యింది. ఇప్పుడూ పూర్తిగా నమ్మకం కలిగింది నాకు. ఇక మా ఊరి దాకా నడుద్దామనుకుంటున్నానో లేదో, టీవీల వాళ్ళు వచ్చేసారు. అన్ని యాంగిళ్ళలో నన్ను చూపిస్తున్నారు. అడగరాని ప్రశ్నలు...
*********************************
మా ఆవిడ నా మీద శపథం చేసి వెళ్ళి నాలుగు నెలలయ్యింది అప్పుడే. వెతకని చోటులేదు. మా అత్తగారు మామగారు, నా మీద పోలీసు కేసు కూడా పెట్టారు. కావాలిస్తే నీకు మా ఆస్తంత ఇస్తాం మా అమ్మయిని ఏం చేసావో చెప్పమని ఒకటే వత్తిడి. నేను నిజం చెప్పి ఆ తరువాత నాకు తెలీదు కుయ్యో మొర్రో అన్నా వాళ్ళు వినలేదు. పోలీసు వాళ్ళు కూడా ప్రైమరీ ఇన్వేస్టిగేషన్ తరువాత, నాకు నిజంగా ఏమి తెలీదని వదిలేసారు. నాకు మా ఆవిడ ఏమయ్యిందో అని ఒకటే ఆందోళన. ఇంతలో ఒక నాడు టీవీలో కనపడ్డది. మగాళ్ళ మొహాన వారి చరిత్రంతా కనపడ్డానికి కారణం ఈవిడే అని, పెళ్ళిళ్ళన్ని పెటాకులవడానికి ఈవిడే కారణం అని చూపిస్తున్నారు. ఒకొక్కరు ఒకొక్క టైటిల్ పెట్టారు. "దేవుని కృపతో దయ్యమా?" అని ఒకరు, "మనిషి చేసిన అమానుషం అని ఒకరు" ఇలా. కొందరు మహిళలు నానా తిట్లు లైవ్ తిడుతున్నారు. వెంటనే వాళ్ళు చెప్తున్న ఊరుకి బయలుదేరాను.
************************************

నా బ్రతుకు మరీ దుర్బరమయ్యింది. నేనెక్కడ నిలిస్తే అక్కడ పంచభూతాలు తాండవం చేస్తున్నాయి. ఇది చూడలేక, దాన్ని తట్టుకోలేక టీవీ వాళ్ళు కూడా మాయమయ్యారు. కాని ఆకలి మండుతోంది. నన్ను చూడగానే జనం పారిపోయి తలుపులేసుకుంటున్నారు. అయ్యో భగవంతుడా లోకానికి మంచి చెయ్యబోతే ఇలా నాకు చెడు చేసావు తండ్రీ అని ఎంత బాధపడ్డాను. బ్రహ్మ దేవుడు మళ్ళా ప్రత్యక్షమై ఈ వరం వెనక్కి తీసుకుంటే బాగుండుననుకుంటున్నంతలో మా ఆయన దూరంగా కనపడ్డాడు. నేను పరిగెత్తుకుంటూ వెళ్ళి ఆయన్ని పట్టుకున్నానో లేదో ఒక్క అరుపు వినిపించింది,
" ఏమేవ్, టైం తొమ్మిది దాటింది. నిన్ను చూసుకోడానికి పెళ్ళి వాళ్ళొస్తున్నారు కదా, ఇక లేచి పనులు కానీ" అని మా అమ్మ కేకలు. అప్పుడు ఉలిక్కి పడి కళ్ళు తెరిచాను. వెంటనే పగటి కల కళ్ళముందు కదిలింది. హమ్మయ్యా ఇది కాలా, అయినా ముగ్గురు మనుషుల్లాగా నేనే కలలు కనడమేమీటి చెప్మా, కొంపదీసి, మల్టిపుల్ పర్సనాలిటి డిసార్డర్ కాదు కదా!!!!!!

(సమాప్తం)